ਹਿੰਦੀ ਇੱਕ ਭਾਸ਼ਾ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਭਾਰਤ ਦੀ ਪਹਿਚਾਣ ਹੈ ਬਲਕਿ ਇਹ ਸਾਡੀ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤੀ ਅਤੇ ਸੰਸਕਾਰਾਂ ਦੀ ਸੱਚੀ ਸੰਚਾਰਕ ਵੀ ਹੈ

ਹਿੰਦੀ ਭਾਰਤ ਦੀ ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਹੈ, ਸਾਨੂੰ ਮਾਣ ਨਾਲ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਹਿੰਦੀ ਬੋਲਣ ਵਾਲੇ ਹਾਂ, ਵਿਭਿੰਨਤਾ ਵਿੱਚ ਏਕਤਾ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਹਿੰਦੀ ਨਾਲ ਗੂੰਜਦੀ ਹੈ. ਇਸ ਭਾਸ਼ਾ ਦਾ ਆਦਰ ਕਰਨਾ ਦੇਸ਼ ਵਾਸੀਆਂ ਦਾ ਫਰਜ਼ ਹੈ, ਇਹ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਭਾਸ਼ਾ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟਾਉਣ ਦਾ ਸਾਧਨ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਸਾਧਨ ਨਾਲ ਦੁਨੀਆ ਨੂੰ ਬਦਲਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਹਿੰਦੀ ਇੱਕ ਭਾਸ਼ਾ ਹੀ ਨਹੀਂ , ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਇਸ ਨੂੰ ਸਿੱਖਣਾ ਸਿਰਫ਼ ਭਾਸ਼ਾ ਦਾ ਗਿਆਨ ਭਰ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਬਦਲਾਅ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਦੇ ਚੱਲਦੇ ਜਦੋਂ ਰਹਿਣ- ਸਹਿਣ, ਖਾਣ-ਪਾਣ, ਰਹਿਣ- ਸਹਿਣ ਜਦੋਂ ਸਾਰੇ ਬਦਲਦੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ ਤਾਂ ਜ਼ਾਹਿਰ ਹੈ ਕਿ ਭਾਸ਼ਾ ਵੀ ਬਦਲੇਗੀ। ਭਾਸ਼ਾ ਦਾ ਇਹ ਬਦਲਾਅ ਸਾਡੀ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤੀ ਦੇ ਬਦਲਾਅ ਨਾਲ ਜੁਡ਼ਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਲਈ ਸਾਨੂੰ ਸਮਾਜ ਦੇ ਬਦਲਾਅ ਨੂੰ ਵੀ ਦੇਖਣਾ ਹੋਵੇਗਾ।
ਹਿੰਦੀ ਇੱਕ ਭਾਸ਼ਾ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਭਾਰਤ ਦੀ ਪਹਿਚਾਣ ਹੈ ਬਲਕਿ ਇਹ ਸਾਡੀ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤੀ ਅਤੇ ਸੰਸਕਾਰਾਂ ਦੀ ਸੱਚੀ ਕੰਡਕਟਰ ਅਤੇ ਸੰਚਾਰਕ ਵੀ ਹੈ। ਇਹ ਅਤਿ ਅਧਿਕ ਸਰਲ ਸਹਿਜ ਅਤੇ ਸੁਗਮ ਭਾਸ਼ਾ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਵਿਗਿਆਨਕ ਭਾਸ਼ਾ ਵੀ ਹੈ। ਇਸੇ ਕਾਰਨ ਸੰਸਾਰ ਚ ਹਿੰਦੀ ਬੋਲਣ, ਸਮਝਣ ਅਤੇ ਚਾਹੁਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਸੰਖਿਆ ਵੀ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੈ।ਇਹ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਤੀਜੀ ਸਭ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਬੋਲੀ ਜਾਣ ਵਾਲੀ ਭਾਸ਼ਾ ਹੈ ਇਹ ਸਾਡੇ ਪੁਰਾਤਨ ਗਿਆਨ ਸੱਭਿਅਤਾ ਅਤੇ ਆਧੁਨਿਕ ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਵਿਚ ਇਕ ਪੁਲ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਹਿੰਦੀ ਦੇ ਘਰ ਹੀ ਸਾਡੀ ਸੰਸਾਰ ਵਿਚ ਇਕ ਅਲੱਗ ਪਹਿਚਾਣ ਹੈ ਇਹ ਸਾਨੂੰ ਦੁਨੀਆਂ ਭਰ ਵਿੱਚ ਮਾਣ ਸਨਮਾਨ ਅਤੇ ਗੌਰਵ ਦਿਲਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਕਿਉਂ ਕੀ ਹਿੰਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਸਾਡੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤੀ ਅਤੇ ਸੰਸਕਾਰਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਕਰਦੀ ਹੈ। 14 ਸਤੰਬਰ 1949 ਨੂੰ ਸੰਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਨੇ ਇੱਕ ਮੱਤ ਦੇ ਨਾਲ ਇਹ ਨਿਰਣਾ ਲਿਆ ਸੀ ਕਿ ਹਿੰਦੀ ਦੀ ਖੜ੍ਹੀ ਬੋਲੀ ਵੀ ਭਾਰਤ ਦੀ ਰਾਜ ਭਾਸ਼ਾ ਹੋਵੇਗੀ ਇਸੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਨਿਰਣੇ ਦੇ ਮਹੱਤਵ ਨੂੰ ਪ੍ਰਸਤਾਵਿਤ ਕਰਨ ਅਤੇ ਹਿੰਦੀ ਨੂੰ ਹਰ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਸਾਰਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਰਾਸ਼ਟਰਭਾਸ਼ਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਸਮਿਤੀ ਵਾਰਦਾ ਦੇ ਅਨੁਰੋਧ ਤੇ ਸਾਲ 1953 ਦੇ ਬਾਅਦ ਹਰ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਪੂਰੇ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਹਰ ਸਾਲ 14 ਸਤੰਬਰ ਨੂੰ ਹਿੰਦੀ ਦਿਵਸ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਮਨਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਹਿੰਦੀ ਭਾਰਤ ਸੰਘ ਦੀ ਰਾਜ ਭਾਸ਼ਾ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਹੀ ਗਿਆਰਾਂ ਰਾਜਾਂ ਅਤੇ ਤਿੰਨ ਸੰਘ ਸ਼ਾਸਤ ਖੇਤਰਾਂ ਦੀ ਵੀ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਰਾਜ ਭਾਸ਼ਾ ਹੈ।ਸੰਵਿਧਾਨ ਦੀ ਅੱਠਵੀਂ ਅਨੁਸੂਚੀ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਰ ਇੱਕੀ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਹਿੰਦੀ ਦਾ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਸਥਾਨ ਹੈ ਪਰ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਤਕਨੀਕੀ ਅਤੇ ਆਰਥਿਕ ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵੀ ਸਾਡੇ ਦੇਸ਼ ਤੇ ਹਾਵੀ ਹੁੰਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਦੇ ਵਧਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦੇ ਕਾਰਨ ਹੁਣ ਹਿੰਦੀ ਬੋਲਣ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਅਨਪੜ੍ਹ ਜਾਂ ਗਵਾਰ ਦੇ ਸਮਾਨ ਸਮਝਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਵਿਡੰਬਨਾ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਸਾਡੇ ਹੀ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਹਿੰਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਉਹ ਮਾਣ ਸਨਮਾਨ ਨਹੀਂ ਦੇ ਪਾ ਰਹੇ ਹਾਂ ਜੋ ਅਸੀਂ ਅੱਜ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਲੱਗਾ ਹੈ।ਅੱਜ ਦੀ ਨਵੀਂ ਪੀੜ੍ਹੀ ਹਿੰਦੀ ਤੋਂ ਦੂਰ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ ਇਸ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਮੁੱਖ ਕਾਰਨ ਪੱਛਮੀ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤੀ ਨੂੰਹ ਮੰਨਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਤਜਰਬੇਕਾਰ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਗੱਲਬਾਤ ਹੀ ਮੁੱਖ ਭੂਮਿਕਾ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ।ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਵਿਦੇਸ਼ਾਂ ਚ ਹਿੰਦੀ ਸਹੀ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿਚ ਅੱਗੇ ਵਧ ਰਹੀ ਹੈ। ਵੱਖ ਵੱਖ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਹਿੰਦੀ ਦਾ ਸਨਮਾਨ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਕਈ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀਆਂ ਵਿੱਚ ਉੱਥੋਂ ਦੇ ਸਥਾਨਕ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਹਿੰਦੀ ਸਿੱਖ ਰਹੇ ਹਨ ਜਦਕਿ ਸਾਡੇ ਹਿੰਦੀ ਭਾਸ਼ੀ ਰਾਸ਼ਟਰ ਵਿੱਚ ਮਾਪੇ ਖ਼ੁਦ ਹੀ ਹਿੰਦੀ ਨੂੰ ਪਿਛੜੇਪਣ ਦੀ ਨਿਸ਼ਾਨੀ ਮੰਨ ਰਹੇ ਹਨ।
ਭਾਸ਼ਾ ਮੂਲ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਗਟਾਵੇ ਦਾ ਮਾਧਿਅਮ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਸਮੇਂ ਵਿਚ ਭਾਸ਼ਾ ਕੇਵਲ ਮੌਖਿਕ ਪਰੰਪਰਾ ਦੇ ਮਾਧਿਅਮ ਨਾਲ ਵਿਅਕਤ ਹੁੰਦੀ ਰਹੀ ਹੈ ਫਿਰ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਤਾਂਬੇ ਦੀਆਂ ਪਲੇਟਾਂ ਅਤੇ ਪੱਥਰਾਂ ਵਿਚ ਭਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਲਿਖਿਤ ਰੂਪ ਵਿਚ ਵਿਅਕਤ ਕੀਤਾ ਜਾਣ ਲੱਗਾ।ਨੌਵੀਂ ਸ਼ਤਾਬਦੀ ਚ ਚੀਨ ਚ ਲੱਕੜੀ ਤੇ ਲਿਖਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ। 868 ਈਸਵੀ ਵਿਚ ਚੀਨ ਵਿਚ ਤਾਂਘ ਵੰਸ਼ ਦੇ ਸ਼ਾਸਨ ਸਵਰਨ ਸੂਤਰ ਨਾਮਕ ਪੁਸਤਕ ਦੀ ਛਪਾਈ ਕੀਤੀ ਗਈ। ਹਿੰਦੀ ਦਾ ਸਾਹਿਤਕ ਇਤਿਹਾਸ ਬਾਰ੍ਹਵੀਂ ਸ਼ਤਾਬਦੀ ਚ ਪਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਹਿੰਦੀ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਸਮਾਚਾਰ ਪੱਤਰ ਸਪਤਾਹਿਕ ਉਦੰਤ ਮਾਤੰਡ ਜੁਗਲ ਕਿਸ਼ੋਰ ਸ਼ੁਕਲ ਨੇ ਕਲਕੱਤਾ ਤੋਂ 30 ਮਈ 1826 ਨੂੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਉਸ ਵੇਲੇ ਤੋਂ ਹਿੰਦੀ ਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਪ੍ਰਸਾਰ ਹੋਣਾ ਵੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ ਜੋ ਹੁਣ ਟੀ ਵੀ ਰੇਡੀਓ ਅਤੇ ਇੰਟਰਨੈੱਟ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ ਹੈ ਫਿਰ ਵੀ ਹਿੰਦੀ ਨੂੰ ਅਸੀਂ ਉਹ ਸਥਾਨ ਨਹੀਂ ਦੇ ਪਾ ਰਹੇ ਹਾਂ ਜਿਸ ਦੀ ਉਹ ਵਾਸਤਵਿਕ ਹੱਕਦਾਰ ਹੈ।
ਕਿਸੇ ਵੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦਾ ਵਿਕਾਸ ਉਸ ਦੇ ਸਾਹਿਤ ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਇਸ ਲਈ ਅੱਜ ਦੇ ਆਧੁਨਿਕ ਅਤੇ ਵਿਗਿਆਨਕ ਯੁੱਗ ਵਿਚ ਮੈਡੀਕਲ ਇੰਜੀਨੀਅਰਿੰਗ ਅਤੇ ਸੂਚਨਾ ਤਕਨਾਲੋਜੀ ਵਰਗੇ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਹਿੰਦੀ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਇਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਵਰਤਮਾਨ ਵਿਚ ਰਾਜ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਭਾਗ ਵੱਲੋਂ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਗਿਆਨ ਵਿਗਿਆਨ ਮੌਲਿਕ ਪੁਸਤਕ ਲੇਖਨ ਯੋਜਨਾ ਦੇ ਵੱਲੋਂ ਹਿੰਦੀ ਚ ਗਿਆਨ ਵਿਗਿਆਨ ਦੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦੇ ਲੇਖਣ ਨੂੰ ਵਧਾਇਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।ਇਸ ਨਾਲ ਸਾਡੇ ਇੱਥੇ ਗਿਆਨ ਵਿਗਿਆਨ ਨਾਲ ਸਬੰਧੀ ਕਿਤਾਬਾਂ ਹਿੰਦੀ ਵਿੱਚ ਵੀ ਉਪਲਬਧ ਹੋਣਗੀਆਂ ।ਕੋਈ ਵੀ ਭਾਸ਼ਾ ਉਸ ਵੇਲੇ ਹੀ ਜੀਵੰਤ ਰਹਿ ਸਕਦੀ ਹੈ ਜਦ ਤਕ ਉਸ ਦਾ ਪ੍ਰਯੋਗ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤਾ ਜਾਏ ਇਸ ਲਈ ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੀ ਬੋਲ ਚਾਲ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਹਿੰਦੀ ਦਾ ਹੀ ਉਪਯੋਗ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਹਿੰਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਪ੍ਰਸਾਰ ਵੀ ਹੁੰਦੇ ਰਹਿਣਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਹਿੰਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦੇ ਮਾਧਿਅਮ ਨਾਲ ਪੜ੍ਹੇ ਲਿਖੇ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਨੂੰ ਰੁਜ਼ਗਾਰ ਦੇ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਮੌਕੇ ਮਿਲਣ ।ਇਸ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿਚ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਲਗਾਤਾਰ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ਵੀ ਕਰਨੀਆਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਹਨ ਭਾਰਤ ਚ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਗੱਲਬਾਤ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਬਿਹਤਰ ਮਾਧਿਅਮ ਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਇਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਚ ਪ੍ਰਚਾਰਿਤ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਵੀ ਸਮਝਣਾ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ ਬੱਚੇ ਗਿੱਲੀ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਸਮਾਨ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਬਚਪਨ ਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਜੋ ਸਿਖਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜੀਵਨ ਭਰ ਦੇ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਨ ਅਤੇ ਦਿਮਾਗ ਤੇ ਸੰਕਲਪ ਪਿਛੋਕੜ ਬਣਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ । ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਪ੍ਰੰਪਰਾ ਦਾ ਵਾਸਤਵਿਕ ਚਿੱਤਰ ਦਿਖਾਉਣਾ ਹੋਵੇਗਾ ਵਰਤਮਾਨ ਪੀੜ੍ਹੀ ਆਪਣੀ ਭਾਸ਼ਾ ਤੋਂ ਦੂਰ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਸੰਸਕਾਰਾਂ ਤੋਂ ਵੀ ਦੂਰ ਹੁੰਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਪੱਛਮੀ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੈਰ ਪਸਾਰਨ ਲੱਗੀ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਜਿਸ ਭਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਮਹੱਤਵ ਦਿੰਦੇ ਹਾਂ ਉਸੇ ਭਾਸ਼ਾ ਦੀ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤੀ ਸਿੱਖਦੇ ਸਮਝਦੇ ਹਾਂ ਇਸ ਲਈ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਸੰਸਕਾਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਜੋੜੇ ਰੱਖਣ ਲਈ ਆਪਣੀ ਭਾਸ਼ਾ ਨਾਲ ਜੋਡ਼ੀ ਰੱਖਣਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਅੱਜ ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੀ ਆਤਮਾ ਅਤੇ ਮਨ ਨੂੰ ਜਗਾਉਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ।
ਸਾਨੂੰ ਹਿੰਦੀ ਦੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਮਹੱਤਵ ਨੂੰ ਨਵੀਂ ਪੀੜ੍ਹੀ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਵਾਉਣਾ ਹੋਵੇਗਾ। ਹਿੰਦੀ ਨੂੰ ਭੁੱਲਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਇਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮਨ ਦੇ ਅੰਦਰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਕੇ ਸਨਮਾਨ ਦੇਣ ਨਾਲ ਹੀ ਇਹ ਬਚ ਪਾਏਗੀ, ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਨਹੀਂ । ਹਿੰਦੀ ਨੂੰ ਸਨਮਾਨ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਇਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਜਾਨ ਸਨਮਾਨ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਵਿਚ ਅਪਨਾਉਣ ਇਸ ਸੋਚ ਨੂੰ ਬਦਲਣਾ ਹੋਵੇਗਾ ਕੀ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਬੋਲਣ ਵਾਲਾ ਆਦਮੀ ਵਿਦਵਾਨ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਹਿੰਦੀ ਬੋਲਣ ਵਾਲਾ ਅਗਿਆਨੀ ਰਹਿ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਵਧੀਆ ਹਿੰਦੀ ਬੋਲੀਏ ਅਤੇ ਲਿਖੀਏ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਬੱਚੇ ਵੀ ਵਧੀਆ ਹਿੰਦੀ ਬੋਲਣ ਅਤੇ ਲਿਖਣ। ਜਦੋਂ ਹਰ ਘਰ ਵਿੱਚ ਹਿੰਦੀ ਹੋਵੇਗੀ ਉਸ ਵੇਲੇ ਇਹ ਸਾਡੀ ਬਿੰਦੀ ਹੋਵੇਗੀ ਦੂਜੀ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਨੂੰ ਕੋਸ ਕੇ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਹਿੰਦੀ ਨੂੰ ਅਪਣਾ ਕੇ ਅਸੀਂ ਇਸ ਨੂੰ ਸਨਮਾਨ ਦਾ ਦਰਜਾ ਦੇ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਫਿਰ ਹੀ ਇਸ ਨੂੰ ਰਾਸ਼ਟਰ ਭਾਸ਼ਾ ਦਾ ਉਪਚਾਰਿਕ ਦਰਜਾ ਮਿਲ ਪਾਏਗਾ। ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਭਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਸਿੱਖਣਾ ਕੋਈ ਅਪਰਾਧ ਨਹੀਂ ਪਰ ਆਪਣੀ ਮਾਤ ਭਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਹੀਣ ਸਮਝਣਾ ਗੱਦਾਰੀ ਹੈ। ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੀ ਹਿੰਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤੀ ਨੂੰ ਸਨਮਾਨ ਦੇਣ ਲਈ ਇਸ ਭਾਸ਼ਾ ਦੇ ਨਾਲ ਜੋੜੀ ਰੱਖਣਾ ਬਹੁਤ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ।